La Plage D'Ostende

"Zodra ik hem zag, wist ik dat Leopold Wiesbek bij me hoorde. Ik was elf, hij vijfentwintig..."
Zo overmand door een passie die door niets geblust kon worden, moest Émilienne haar tijd afwachten. Getalenteerd, knap en geliefd bij vrouwen, trouwde Leopold voor geld, zodat hij zich aan de schilderkunst kon wijden. De jonge vrouw weefde langzaam haar doek, nergens voor terugdeinzend, en offerde daarbij een paar levens op. Jaren later, na de dood van haar geliefde, bleef Émilienne, wanhopig maar zonder wroeging, ervan overtuigd dat dit de prijs was die ze moest betalen om haar passie te beleven.